Port life

24 februari 2019 - Conakry, Guinee

De Africa Mercy ligt aangemeerd in de haven van Conakry, de hoofdstad van Guinee. Conakry is als grote havenstad het economische, commerciële en handelscentrum van dit gebied. Deze stad aan de Atlantische oceaan telt zo'n 1.800.000 inwoners. Conakry ontwikkelde zich op het eiland Tombo aan het eind van het schiereiland Kaloum. De stad heeft zich inmiddels over het schiereiland over vijf districten uitgebreid. De Africa Mercy en tevens het stadscentrum bevindt zich in Kaloum.  

Het wonen en leven in een port is een verhaal opzich. De omgeving voelt als een mix tussen industrieterrein, scheepswerf en bedrijventerrein. We zijn aan de ene kant, starbordside, omringd door het rustige water van de oceaan. Een wijds uitzicht met prachtige zonsondergangen in de avonden. Aan de andere kant van het schip, portside, zie je een totaal tegenovergestelde wereld. Hier worden we omringd door het 24/7 drukke terrein met fabrieken, schepen en laad- en lostrucks. Dag en nacht is hier bedrijvigheid, geen moment van rust of stilte. In tegenstelling tot Benin mogen we de port wel zelf uitlopen en hoeven we niet met een busje. Je hebt wel 100 paar ogen nodig voor je eigen veiligheid! 

Port autonome de ConakryAfrica MercyPortPortPort

In de stad is het eveneens zo'n grote chaos. Het verkeer hier is rommelig, overcrowded en luid. Toeteren is een nationale sport en kan tientallen betekenissen hebben. Er zijn niet veel bezienswaardigheden in deze stoffige chaos van afbrokkelende gebouwen, vervuiling, afval en files, maar er is veel bedrijvigheid op straat. Mensen leven buiten, een totaal andere cultuur. Conakry probeert je niet te plezieren, en toch, langzaam, wordt je uiteindelijk veroverd door zijn charmes. De vriendelijke bevolking, de zon en wanderlustgevoel maakt dit weer een unieke ervaring.  

Om te ontsnappen aan het drukke leven, zowel op de Africa Mercy als de stad, probeer ik in de weekenden wat leuke plekken te bezoeken. 

  • Coyah

Coyah is een plaats in de regio Kindia dat ongeveer 50km landinwaarts van Conakry ligt. Je zou zeggen dat het ritje ernaar toe niet erg lang zou duren. Hier toch wel! Minimaal 2,5 uur. Allereerst gingen we met de lokale bus richting de stad Dabompa. Het verkeer in Conakry is echt een grote chaos. Iedereen rijdt overal en degene die het hardst toetert denkt sneller te zijn. Resultaat: een hoop herrie en ellende. 

Het is wel leuk om je onder de lokale bevolking te geven. Tegenover mij in de bus zat een vrouw, een politieagente. Natuurlijk herkende ze ons als zijnde van Mercy Ships, hoe kan dat nou?? ;) Zij probeerde ons uit te leggen hoe blij ze was met Mercy Ships, ze was namelijk zelf geholpen aan boord aan staar. Heel bijzonder! De bus bracht ons tot Dabompa en daar moesten we een taxi zien te bemachtigen die ons naar Coyah bracht. Uiteindelijk hadden we een ritje gevonden. Tijdens de rit bedacht de chauffeur dat hij beter een andere route had kunnen nemen, gezien de drukte op de weg. Wat deed hij, hij draait gewoon om en rijd tegen al dat verkeer in om de detour te maken. Ogen dicht, maar we hebben het overleefd.  

We hebben het weekend doorgebracht bij Parc Milly Mamoudou. Het bijzondere aan dit ecoparc is dat het gerund woord door de Nederlandse Alice. Alice is een van de oprichters van stichting Milly Mamadou. Deze stichting levert (tijdelijke) financiële ondersteuning voor de opzet van ondernemende initiatieven in Guinee. Voor Stichting Milly Mamoudou is een belangrijk uitgangspunt dat alle activiteiten en projecten moeten leiden tot zelfredzaamheid. Ontwikkelingshulp die structurele afhankelijkheid veroorzaakt, houdt op den duur geen stand. Het streven is er dan ook op gericht dat het project zich binnen een aantal jaren zelf kan behelpen. Alle activiteiten binnen de stichting moeten op de een of andere manier bijdragen aan lokale werkgelegenheid waarmee mensen een inkomen kunnen verwerven. Een ontwikkeling op maatschappelijk, economisch, sociaal en cultureel gebied met duurzaamheid als belangrijk uitgangspunt. 

Het park waar we verbleven was enorm rustgevend en ligt in een soort tropische omgeving. Groen, palmbomen en het geluid van vogels en andere dieren. Heerlijk om even weg te zijn van de drukte in Conakry. Bij het park zijn een soort natuurlijke zwembaden gevormd door stromende riviertjes en beekjes om heerlijk in te zwemmen, af te koelen en te relaxen. Om wat meer natuur te beleven maakten we een hike tocht. Met een 'machete man' voorop zijn we door een dichtbegroeide bush gewandeld. Er waren momenten dat ik me afvroeg of het überhaupt een 'officieel' pad was, want dan moest het kapmes wel erg veel van pas komen. Het was wel een mooie natuur met enkele prachtige uitzichtpunten.  

CoyahCoyahCoyahCoyahCoyah

  • Tamara Island

Îles de Los is een eilandengroep enkele kilometers van de kust van Conakry. De eilandengroep werd ontdekt door Portugese zeevaarders en zijn van vulkanische oorsprong. Er zijn 3 grote eilanden (en een paar kleine rotsachtige eilandjes), Îles de Kassa, Île Roume en Île Tamara. Tamara is het grootste eiland, zo'n 13 kilometer lang en 1,6-3 kilometer breed. Het hoogste punt ligt op 152 meter. Ze hebben allemaal een prachtige natuur en zijn het verkennen waard. 

Îles de Los

Tamara is een rustig paradijs weg van het lawaai en de chaos van de grote stad. We zijn naar dit prachtige eilandje gevaren met een pirogue. Oorspronkelijk zou dit bootje ons oppikken voor de Africa Mercy, maar deze kwam niet opdagen. We zijn met de taxi naar de haven gegaan waar deze bootjes aangemeerd liggen om vanuit daar te vertrekken. De pirogue bracht ons in een uurtje naar Fotoba, Tamara. 

Conakry

We belandde echt in een prachtig gebied. Dit voelde niet als het Afrika en Guinee waar ik aan gewend was geraakt. Het zag eruit als een foto in een reismagazine. Al snel kwamen we een stel jongens tegen die bezig waren met het plukken van mango's uit de bomen. De natuur was overweldigend mooi, genieten in overvloed. 

TamaraTamaraTamaraTamaraTamara

Onderweg kwamen we ontzettend veel mooie plekken tegen, jungle, uitzichten over het blauwe zeewater en schattige dorpjes. We lunchten in een van deze kleine dorpjes. We zagen een schooltje en gingen op het stoepje in de schaduw zitten. Al snel kwamen er dorpskindjes terug naar de school om hun tassen op te halen en werden wij hun nieuwe bezienswaardigheid. In het voorbijgaan roepen veel kindjes vaak naar ons 'Forte Forte Forte', wat niet meer dan blanke betekend. De kindjes waren al snel gefascineerd door onze telefoons. Toen ze doorkregen dat je daar foto's mee kon maken en 'jezelf zien' waren ze helemaal enthousiast. Iedereen wilde op de foto, zo schattig die glimlachjes op hun gezichten! Toen wij weer verder gingen met onze hike bleven ze ons maar volgen en steeds meer kindjes haakte aan in de tocht, haha. 

TamaraTamara

Het is zo puur om door deze dorpjes te lopen. Mensen zijn ontzettend vriendelijk en heten je welkom, 'Bonjour, ça va?' Ons eindpunt van de hike was de vuurtoren op het eiland. Het laatste stukje was een redelijk pittig stukje rotsen opklimmen. Aangekomen bij de vuurtoren mochten we de datum en onze namen noteren in het logboek. De eerste genoteerde datum van het boek in 1915! Vanaf de vuurtoren is er een prachtig uitzicht over het eiland. Dit was een mooi einde van dit eilandavontuur.  

TamaraTamaraTamaraTamaraTamaraTamara

____ 

Terwijl ik dit blog schreef in de avond van zaterdag 23 februari, kreeg ik helaas slecht nieuws vanuit Nedeland. Oma is overleden terwijl ik mijn droom in Afrika waarmaak. Ik vind het ontzettend moeilijk geen afscheid te kunnen nemen, maar ik begrijp ook dat het haar tijd was. Ze heeft een mooi leven heeft gehad en ik ben er trots op dat ik haar meisje was! ♡

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

8 Reacties

  1. Silwie:
    24 februari 2019
    Prachtig verhaal weer Suzanne! Sterkte met het verlies van je oma, heel erg shit dat je er niet bij kunt zijn.
  2. Jannie van den Berg:
    24 februari 2019
    En weer een mooi verhaal mot mooie foto's. Je straalt ook helemaal! Echt prachtig, wat een avontuur (weer)!

    ... En dan ben je ineens heel ver weg als je zulk slecht nieuws ontvangt! Sterkte!
  3. Maria:
    24 februari 2019
    Hoi Suzanne,
    weer zo'n prachtig verhaal doorspekt met mooie foto's. Als je dat leest lijkt het net of we daar ook zijn.
    En wat oma betreft; zij zou niet anders willen dan dat jij je dromen najaagt. Bovendien kan ze terugkijken op een mooi leven, waarvan jij ook deelgenoot bent geweest.
    Groetjes en sterkte van ons.
  4. Hetty Menzel:
    24 februari 2019
    Mooi geschreven....prachtig wat je weer allemaal meemaakt....en prachtig wat jullie allemaal doen op het schip...top hoor meid !!! En oma zou waarschijnlijk niets anders willen dan dat jij je droom najaagt...hoewel ik begrijp dat het moeilijk is voor jou... sterkte in ieder geval en oma kijkt zeker over je schouder mee naar de goede dingen die jullie doen...
    .groetjes....daaaag
  5. Lindy Boots:
    25 februari 2019
    Gecondoleerd met oma meid! Ontzettend zuur dat je geen afscheid kan nemen.
    Je reis daarentegen neemt niemand je meer af. Super verhaal en mooie foto’s! Tot snel!
  6. Inge van der Lande:
    26 februari 2019
    Hoi Suzanne, wat een wereld van verschil. Je droom verwezenlijken, stralende kindjes om je heen, prachtige verhalen schrijfster en dan het verdriet op zo'n grote afstand. je oma dichtbij voelen en er toch niet bij kunnen zijn. Oma is vast en zeker super trots op je . Sterkte met het verlies 😘😘
  7. Chantal Willems:
    26 februari 2019
    Wat een avonturen maak je mee. Maar ondertussen word er natuurlijk hard gewerkt. Sterkte met het verlies van je oma. Ze zal trots op je zijn.
    😘
  8. Monique:
    26 februari 2019
    Lieve Suzanne, wat fijn om naast je werk ook te genieten van de cultuur en natuur. Lekker wat verkoeling en rust om je heen, met wat spanning en avontuur. En lief al die blije kinderen, en de herkenning op straat van Mercy Ships. Ja en dan ben je toch ver weg ... Maar wij hebben oma fijn mogen begeleiden en haar fijn verzorgd, en oma was trots op jou en op je werk. Er zal een sterretje mee stralen tussen de andere sterren...... Veel liefs💕en knuffel van Kem🐶