OR week 1

Hallo allemaal!

Mijn eerste week als operatieassistente op de Afrika Mercy in Benin is inmiddels al voorbij. Wat kan je taak als operatieassistente bij MercyShips toch anders zijn dan in VieCuri.

Mijn eerste OK week heb ik gewerkt op de MaxFax (maxillofaciale) chirurgie, ofwel grote aangezichtschirurgie. Dit waren toch wel even andere ingrepen dan het tanden trekken wat ik ken van de kaakchirurgie.

We hebben verschillende ingrepen uitgevoerd: dubbelzijdige gespleten lip, parotistumoren, mandibulectomie en aangezichtsreconstructie.

De eerste ingreep die ik steriel mocht staan was een parotistumor. De patiënt had een gezwel ter grootte van een enorme peer in z’n nek ter hoogte van zijn oor. Zo eigenwijs als ik was wilde ik graag mijn eerste OK ook zelf afmaken, wat dus al mijn eerste dag overwerken betekende.

De andere dagen van de week waren gevuld met langdurige operaties. 3 Keer een mandibulectomie met een fibula free-flap. Tja, in eerste instantie had ik niet echt een beeld  bij deze operatie. Natuurlijk weet ik wel wat de termen inhouden, maar totaal niet wat ik nu eigenlijk kon verwachten. Bij deze patiënten hebben we de onderkaken verwijderd vanwege enorm grote tumoren, bijvoorbeeld een verwaarloosde ameloblastoom. Je moet je voorstellen dat deze mensen geen toegang tot zorg hebben, dus de aandoeningen die zij hebben worden niet tijdig erkend en worden gigantisch. Het was ongelofelijk interessant om deze operatie te mogen meemaken en zelfs ook nog te mogen assisteren! Zo leer je nog eens wat anatomie kennen! Tegelijkertijd is het soms wel lastig want de tumoren verdringen alle normale anatomie behoorlijk. Om het aangezicht weer te herstellen werd er gebruik gemaakt van een fibula graft. We gebruiken de fibula, het kuitbeen, met de grote vaten en een gedeelte van de huid. Nadat de onderkaak is verwijderd wordt er een metalen plaat geplaatst en wordt de fibula als botgraft gebruikt om het aangezicht weer te reconstrueren.

Eén van de andere patiënten deze week had na een eerdere tumorexcisie geen boven- en onderkaak meer, alleen nog maar metalen platen ter vervanging. Hier hebben we dezelfde procedure uitgevoerd, maar met aanvulling van een craniotomie om een deel van het schedeldak te kunnen gebruiken voor een reconstructie van de maxilla, de bovenkaak.

Deze operaties duurde gemiddeld zo’n 10 uur. En dan zit de voorbereidingstijd er nog niet bij mensen! Dat is dus wat ik bedoel, lange dagen! Er wordt geprobeerd om de On Call nurses, de diensten, de casus over te laten nemen, maar soms is dat dus gewoon niet mogelijk en ga je gewoon lekker door met je werk.

Om jullie een kleine indruk te geven zal ik proberen een dag op de OK te schetsen.

06.50 uur:           Tijd om op te staan.

Normaal gesproken maak ik me al geen zorgen over wat voor kleren ik aan moet trekken, want in het ziekenhuis kleed ik me toch om in mijn OK-pakje. Maar nu hoef ik zelfs dat niet te doen. ’s Ochtends gewoon al scrubs en je OK-klompen aantrekken. HOE HEERLIJK!

07.00 uur:           Ontbijten.

Iedere dag is er wel iets speciaals: cinnemonrolls, pancakes, muffins. Heel verleidelijk!

07.30 uur:           OR worship meeting.

Met de hele OR family is er in de OR gang een bijeenkomst. Samen wordt er gebeden en gezongen. Het is vooral een manier om met z’n alle stil te staan waarom we hier in Afrika zijn en we dit werk mogen en kunnen doen.

08.00 uur:           Teambriefing.

Met het hele OK team worden alle patiënten één voor één besproken volgens de WHO Surgical Safety Checklist. Oh, ik wil toch wel even vermelden dat dit echt top is! Ja, het werkt echt!

08.15 uur:           Na de teambriefing ga je als operatieassistente (omloop) op zoek naar een vertaler die de taal kan spreken die je patiënt ook spreekt. En als je jezelf afvraagt “Waarom een vertaler?” Nou, er zijn behoorlijk wat talen hier in Benin: Frans, Fon, Bariba, Dendi, Djerma, Yoruba, Nago, Goun en zo is er nog een hele lijst… Uhh nee, zo’n talenknobbel bezit ik niet!

Het halen en gereed maken van de patiënt kost veel tijd, vanwege de communicatie. Aan de hand van de checklist wordt nogmaals alle informatie gecontroleerd samen met de patiënt met hulp van de vertaler: check polsbandje, identificatinumeer, OK-consent, enz.

Als laatste vraag je de patiënt of ze willen dat we voor ze bidden voordat we naar de OK lopen. Meestal vinden ze dit erg prettig en mag ik het gelukkig in de meeste gevallen in het Nederlands doen. Door met de patiënten te bidden voelen ze zich gewaardeerd en waardig als mens en veilig in de handen van ons als team.

Als we de checklist doorgelopen hebben en ik allemaal vinkjes heb mogen zetten LOPEN we samen naar de OK toe.

08.45 uur:           Op de OK is de instrumenterende inmiddels begonnen met het voorbereiden van alle sets en trays.  

De omloop blijft bij de patiënt totdat deze slaapt en de anesthesie ook klaar is met hun taken. Als omloop ben je verantwoordelijk voor het invullen van allerlei formulieren. Onder andere een OR-chart (laten we zeggen ons EZIS systeem) en een OR-book. Er is hier geen computersysteem zoals EZIS om alle documentatie en verrichtingen in te vermelden. Nee, dat gaat ouderwets met pen en papier!

De voorbereidingen voor de uitgebreide MaxFax operaties duren hier lang. Er is snel genoeg 1 à 2 uur verstreken voordat we beginnen met de operatie zelf. De intubaties zijn vaak lastig, vanwege de moeilijke ademweg. Het is al enkele keren voorgekomen dat de patiënt wakker geïntubeerd word met de fiberoptische scoop.

Hier is het standaard dat de omloop samen met de instrumenterende ALLE instrumenten, gazen, naalden en disposables telt. Ja, alle sets worden helemaal leeggehaald en elk instrument moet worden geteld! Dit gebeurt aan de hand van een instrumentenlijst die elk set bevat. En als je dan 10 sets hebt, tja dan duurt het wel even voor de operatie begint. Geen probleem!

Aan het  einde van de operatie moet de omloop samen met de instrumenterende weer ALLE instrumenten, gazen, naalden en disposables tellen. Weer alle sets onderste boven.

Voor de incisie wordt door het hele team de time-out procedure gedaan. Aan het einde van de operatie wordt door het hele team de sign-out procedure gedaan: Verifiëren van de uitgevoerde operatie, controle van het papierwerk, orders verwerken, zijn de tellingen correct en kunnen bijzonderheden vermeld worden.

Daarna wordt er met de PACU, recovery, gebeld en komen zij met het bed de patiënt ophalen.

Afhankelijk van de operatieduur word er een of meerdere patiënten op één dag gepland. Tussen operaties door zorg je dat al het instrumentarium naar de sterilisatie wordt gebracht, ruim je alle benodigdheden weer op en poets je de OK (zelf).  

17.15 uur:           Einde van de geplande werkdag. Tot nu toe is het me nog maar 1 keer gelukt om ook weg te kunnen op deze tijd.

Een paar leuke Mercy Ship feitjes:

• OK coffee, geen probleem zolang als je je coffeecup meeneemt. Oja, je vind in de rest van de het ziekenhuis ook geregeld bordjes met “This is not an appropriate place for your coffee cup!”
• Bloed in het afdekmateriaal of je OK-jas na de operatie mag niet! Dus geen vieze handen aan je steriele jas afvegen, blijft moeilijk! Wat doe je dan, nou knip gewoon het bebloede gedeelte eruit. Dit mag namelijk niet in de vuilniszak maar moet verbrand worden.
• Funky scrub Friday, de dag dat je je meest idioote OK pakje mag aantrekken en iedereen lekker voor gek loopt. Dus lieve mensen, ook ik vier Carnaval dit jaar :)
• Mondkapjes, die draag je alleen als je steriel staat verder draagt niemand ze in de OK. Laat ik zeggen dat je hier behoorlijk snel aan gewend raakt, OEPS. Helaas hadden we een operatie waar tijdens de OK pas door het lab  dat de patiënt toch MRSA positief was. Tja, niks aan te doen!
• Geen infuuspalen die door de hele OK heen staan. Hier gebruiken we gewoon magneten aan het plafond. Toch wel een van de voordeel van zo’n schip.

​Ik wil jullie allemaal even bedanken voor al jullie steun en leuke berichtjes die ik hier ontvang! Super tof om ook van jullie te blijven horen!

Tot snel!